अफाट आकाश
हिरवी धरती
पुनवेची रात
सागर भरती
पाचूंची लकेर
कुरणाच्या ओठी
प्रकाशाचा गर्भ
जलवंती पोटी
अखंड नूतन मला ही धरित्री
आनंदयात्री मी आनंदयात्री

मेघांच्या उत्सवी
जाहलों उन्मन
दवांत तीर्थांचे
घेतलें दर्शन
दूर क्षितीजाची
निळी भुलावण
पाशांविण मला
ठेवी खिळवून
अक्षयवीणाच घुमे माझ्या गात्री
आनंदयात्री मी आनंदयात्री

हलके काढून
कंटक पायींचे
स्वरांत विणिले
सर मीं स्वप्नांचे
हासत दु:खाचा
केला मी स्वीकार
वर्षिले चांदणे
पिऊन अंधार
प्रकाशाचे गाणे अवसेच्या रात्रीं
आनंदयात्री मी आनंदयात्री

— कविवर्य मंगेश पाडगांवकर